Γιγαντιαία κινητοποίηση για τη μη κατεδάφιση (από τη "Δημοκρατική")

Και κίνημα κατά της κατεδάφισης του συγκρότηματος της αλευροβιομηχανίας SAMICA στην περιοχή Κόβα της πόλης της Ρόδου, ιδιοκτησίας της εταιρείας Ι. Κυπριάδης Finance Car AEBE, δημιουργήθηκε στο διαδίκτυο με σκοπό τη διαμαρτυρία για το μη μη χαρακτηρισμό του ως Βιομηχανικού Μνημείου.

Από χθες το πρωί συγκεκριμένα στον ιστότοπο http://savesamica.blogspot.com/, αγνώστου πατρότητας, λειτουργεί σχετική ανάρτηση για τη συγκέντρωση υπογραφών σε σχετικό κείμενο διαμαρτυρίας...

"Συντασσόμαστε με τις εισηγήσεις των ειδικών της Δ/νσης Νεώτερης και Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, καθώς και της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών ‘Έργων Δωδεκανήσου, σύμφωνα με τις οποίες «το κτίριο αυτό παρουσιάζει ιδιαίτερο ιστορικό κοινωνικό πολεοδομικό και αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, καθότι αποτελεί ένα βιομηχανικό κτίσμα της περιόδου του Μεσοπολέμου και λειτουργεί ως ισχυρό τοπόσημο για την περιοχή. Είναι δε αναπόσπαστο κομμάτι του βιομηχανικού πάρκου που δημιουργήθηκε εκεί, σύμφωνα με το ρυθμιστικό σχέδιο του 1926».

Συντασσόμαστε με κάθε νόμιμη ενέργεια που σκοπό έχει: Την ΑΝΑΤΡΟΠΗ κάθε εσφαλμένης απόφασης, που πλήττει τον Πολιτισμό του τόπου μας και καταρρακώνει τις ιστορικές μας Μνήμες. Την Προστασία, Διατήρηση και Ανάδειξη του αλευρόμυλου S.A.M.I.C.A.".

Στο μεταξύ μετά την ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή για τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού κ Παύλο Γερουλάνο τρείς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, χθες ακολούθησαν δύο ακόμη όμοιες ερωτήσεις από βουλευτές του ΛΑΟΣ και της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Πιο συγκεκριμένα ο Βουλευτής Α΄ Πειραιώς και Νήσων του ΛΑ.Ο.Σ κ Βαΐτσης Αποστολάτος κατέθεσε στη Βουλή την ακόλουθη ερώτηση για τον Υπουργό Πολιτισμού:

"Ορατό είναι το ενδεχόμενο κατεδάφισης του κτιρίου των πρώην αλευρόμυλων Ρόδου μετά την απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου να το αποχαρακτηρίσει από διατηρητέο μνημείο. Αναφέρεται συγκεκριμένα ότι στις ανασκαφικές εργασίες που έγιναν στο οικόπεδο των Μύλων αποκαλύφθηκε ο ναός της Ίσιδας, που αποτελεί μοναδικό δείγμα ναού αιγυπτιακής θεότητας στο νησί. Μαζί, δε, με σειρά σημαντικών οικοδομημάτων του νησιού, όπως τα Σφαγεία, το κτίριο της ΚΑΪΡ, ιταλικά και αυτά κτίρια, και το κτίριο της ΔΕΗ, λαμπρό δείγμα νεοελληνικής αρχιτεκτονικής, κατά τη δεκαετία του '60, μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν τους κυρίαρχους άξονες ανάδειξης της πόλης.

Συνεπώς ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός : 

Προτίθεται να διευθετήσει το ζήτημα, λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι η λειτουργία των μνημείων είναι πολύ σημαντική για την Ιστορία και για τη ζωή της πόλης;

Πώς θα διασφαλίσει την αποκατάσταση του κτιρίου και την αξιοποίησή του σε τουριστικό επίπεδο, καθώς το οικοδόμημα με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ογκοπλασία και αναγνωρισιμότητά του διαθέτει ιδιότητες τοποσήμου;"

Ο Βουλευτής κ Φώτης Κουβέλης της Δημοκρατικής Αριστεράς αναφέρει σε ανάλογη ερώτηση του προς τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού τα εξής:

"Με την απόφαση ΥΠΠΟΤ/ΔΝΣΑΚ/99946/2232 από 25-11-2010, το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού απάντησε αρνητικά στην αίτηση κήρυξης του συγκροτήματος της αλευροβιομηχανίας SAMICA στη Ρόδο ως διατηρητέου. Το σκεπτικό της απόρριψης διατυπώνεται στο έγγραφο του Υπουργείου ως εξής: 

«Δεν χαρακτηρίζουμε ως μνημείο το συγκρότημα της αλευροβιομηχανίας SAMICA στη Ρόδο (...) διότι δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό και μορφολογικό ενδιαφέρον. Επίσης, έχει απωλεστεί με την πυρκαγιά που έλαβε χώρα ο μηχανολογικός του εξοπλισμός, απαραίτητο στοιχείο για τον χαρακτηρισμό του ως βιομηχανικού μνημείου. Επίσης οι ζημιές που έχει υποστεί ο φέρων οργανισμός του είναι τέτοιες που η τυχόν αποκατάστασή του θα μειώσει περαιτέρω την αυθεντικότητά του». 

Το κτίριο, το οποίο έχει ιδιαίτερη ιστορική και αισθητική αξία είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη μνήμη του ροδιακού λαού, τον «εξιταλισμό» της οικονομίας των χρόνων της Ιταλοκρατίας, τη βιομηχανική ανάπτυξη του νησιού και τη λιτή, ρασιοναλιστική αρχιτεκτονική γραμμή των Ιταλών. Η αλευροβιομηχανία βρίσκεται σήμερα σε κακή κατάσταση, εξαιτίας της πυρκαγιάς που εκδηλώθηκε στις εγκαταστάσεις της πριν από τρία χρόνια κι ενώ από το 2006 είχε ζητηθεί από τον ιδιοκτήτη του κτιρίου να χαρακτηριστεί ως μνημείο το ακίνητο. 

Η απόφαση για το μη χαρακτηρισμό του εκδόθηκε τελικά με μεγάλη καθυστέρηση στα τέλη του 2010 φανερώνοντας την ολιγωρία των αρμοδίων αρχών - εάν είχε εκδοθεί εγκαίρως, η τύχη του ιστορικού κτιρίου πιθανότατα θα ήταν άλλη - και παρά τις εισηγήσεις υπέρ της διάσωσής του από διάφορους φορείς:

Το ΤΕΕ Δωδεκανήσου εκφράζει την άποψη ότι το «συγκεκριμένο κτήριο εντάσσεται σε ένα γενικότερο σύνολο κτιρίων, που χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας και ανάδειξης, αφού αποτελούν μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ρόδου». 

Η Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου σε εισήγησή της αναφέρει ότι το κτήριο: «αποτελεί ένα ισχυρό τοπόσημο για την περιοχή της Κόβα και ταυτόχρονα αναπόσπαστο κομμάτι του βιομηχανικού πάρκου που δημιουργήθηκε εκεί έπειτα από την υπόδειξη του ρυθμιστικού σχεδίου του 1926 και σύμβολο εύρωστης οικονομίας και αγροτικής πολιτικής της εποχής της Ιταλοκρατίας».

Η Δ/νση Νεώτερης και Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού (17 Μαρτίου 2010), σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 παρ.1γ του Ν.3028/2002, εισηγείται τον χαρακτηρισμό ως μνημείου του κελύφους του κεντρικού κτηρίου της Αλευροβιομηχανίας SAMICΑ, διότι παρουσιάζει ιδιαίτερο ιστορικό, κοινωνικό, πολεοδομικό και αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, καθότι αποτελεί ένα βιομηχανικό κτίσμα της περιόδου της ιταλικής αποικιοκρατίας και λειτουργεί ως ισχυρό τοπόσημο για την περιοχή.

Το Τμήμα Πολεοδομικών Εφαρμογών της Πολεοδομίας Ρόδου πρότεινε στις 22.6.2001 την κήρυξη του κτιριακού συγκροτήματος των αλευρόμυλων ως διατηρητέων, διότι «αποτελούν δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής ιταλικής περιόδου - από τα πλέον σημαντικά της Ρόδου (...), το κτίριο δεσπόζει με τον όγκο του στην τέως βιομηχανική ζώνη της πόλης και σηματοδοτεί τη φυσιογνωμία της περιοχής εδώ και δεκαετίες».

Με βάση τα προαναφερόμενα, ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:

Θα επανεξετάσει την απορριπτική απόφασή του, βάσει της οποίας το κτίριο της αλευροβιομηχανίας δεν κρίνεται διατηρητέο; Θα λάβει υπόψη τις εισηγήσεις των ως άνω φορέων;

Θα αποκατασταθούν οι ζημίες, τις οποίες υπέστη το κτίριο μετά την πυρκαγιά που ξέσπασε προ τριετίας στις εγκαταστάσεις του, ώστε να είναι σε θέση να αξιοποιηθεί και να αναπτυχθεί το συγκρότημα τουριστικά και εμπορικά (π.χ. αντίστοιχος «Μύλος» Θεσσαλονίκης κλπ.);".

Το όλο ζήτημα απασχόλησε στο μεταξύ προχθές και τη συνεδρίαση της Δημοτικής Κοινότητας Ρόδου. Το θέμα εξετάστηκε ως κατεπείγον με εισηγήτρια την κυρία Σαρικά Μαρία. Εκδόθηκε ψήφισμα στο οποίο τονίζεται ότι η δημοτική κοινότητα Ρόδου συμφωνεί με τις απόψεις του ΤΕΕ Δωδεκανήσου και εκφράζει την έκπληξη της για την απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού να μη χαρακτηρίσει τους Αλευρόμυλους ως μνημείο, παρά την αντίθετη άποψη τόσο της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου.

Το συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Ρόδου εκφράζει παραπέρα την ανησυχία του για την ανάπλαση του μέχρι τώρα υποβαθμισμένου ανατολικού προς τη θάλασσα μετώπου της πόλης. 

«Με την κατασκευή της μαρίνας και των κτιριακών έργων που προβλέπονται καθώς και της ολοκλήρωσης του νέου λιμανιού της Ρόδου στην Ακαντιά, το μέτωπο αυτό αποτελεί λαμπρή ευκαιρία για να δοθεί μια νέα ανάσα και φρεσκάδα στην Πόλη. Προτείνει τα ευρήματα των ανασκαφικών εργασιών στο οικόπεδο των μύλων, που αποκάλυψαν ναό της Ίσιδας, μοναδικό δείγμα ναού αιγυπτιακής θεότητας στη Ρόδο, μαζί με μια σειρά άλλων σημαντικών κτιρίων την περιοχή όπως τα Σφαγεία, το Κτίριο της ΚΑΙΡ (Ιταλικά και αυτά κτίρια), το σημαντικό κτίριο της ΔΕΗ (λαμπρό δείγμα νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής) δεκαετίας του '50, τα οποία άμεσα πρέπει να χαρακτηριστούν διατηρητέα μνημεία της νεώτερης αρχιτεκτονικής του τόπου μας, να αποτελέσουν τους κυρίαρχους άξονες αναβάθμισης και ανάδειξης του παράκτιου μετώπου της πόλης με νέες σύγχρονες και δημιουργικές λειτουργίες και δραστηριότητες.

Η Δημοτική Κοινότητα Ρόδου εκφράζει την απόλυτη αντίθεση της στο ενδεχόμενο κατεδάφισης του κτιρίου των πρώην αλευρόμυλων και καλεί το Δημοτικό Συμβούλιο της Ρόδου και τα αρμόδια Υπουργία, ΥΠΕΚΑ και ΥΠΠΟ να σκύψουν με ευαισθησία στο όλο θέμα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την φυσιογνωμία της περιοχής και όχι μόνο. Τυχόν κατεδάφιση των πρώην αλευρόμυλων θα αποτελέσει απαρχή για την εξαφάνιση όλης της βιομηχανικής κληρονομιάς της Ρόδου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για έναν τόπο που θέλει να υπερηφανεύεται για την ιστορία του και την πολιτιστική του παράδοση, για έναν τόπο που η ανάπτυξή του ταυτίζεται με την προστασία του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος. Λέμε όχι στην κατεδάφιση της ιστορίας μας, γιατί δεν υπάρχει αύριο δίχως το χθες".


http://dimokratiki.gr/article.asp?articleID=9586&catID=18&pubID=1